Nieuwe directeur voor Spoorwegmuseum
Er valt een hoop te vieren bij het Spoorwegmuseum. Want niet alleen het Maliebaanstation bestaat 150 jaar, ook het museum viert in 2027 haar 100-jarig bestaan én heeft begin dit jaar een nieuwe directeur verwelkomd. Wij spraken Leontien Lems over haar carrière, de stad én haar plannen voor het museum.
“Er is hier ontzettend veel te doen. Ik ben het museum en de organisatie natuurlijk nog aan het leren kennen, maar er wordt hier met zoveel liefde gewerkt. Ik vertrouw volledig op de operatie.” De in Elst geboren Leontien kwam dankzij haar studie op de lerarenopleiding in Utrecht terecht en is hier altijd gebleven. “Ik ging les geven op het VMBO in Zuilen en daar namen we de kinderen vaak mee naar musea en theaters en ik merkte dat ze daar veel meer tot hun recht kwamen dan in het klaslokaal.” De kracht van cultuureducatie zat er dus al vroeg in bij Lems. “In Leiden zochten ze toen iemand voor een educatief programma voor de zeven bij elkaar liggende musea. Ik mocht dat programma uitbreiden naar randgebieden en iets opzetten voor het VMBO, dat was mijn poort naar de museumwereld.” Nadat het programma in Leiden stond, werd Leontien deels gedetacheerd naar Wereldmuseum Leiden (toen nog Volkenkunde), om een jaar lang hun educatieve beleid te beoordelen. “Dat was leuk, maar ik was zo met beleid bezig dat ik toch het publiek miste.” Toen Beeld & Geluid opende, bood dat weer nieuwe kansen en kwam Leontien daar op de educatieve afdeling terecht. “Ik heb er jaren gezeten en heb ver kunnen doorgroeien. Toen het museum ging vernieuwen merkte ik eigenlijk dat ik er te lang zat. Ik had het allemaal al gezien en meegemaakt en vond het tijd om plaats te maken voor fris bloed.” Na nog een tijd in het MT van het Nederlands Openlucht Museum in Arnhem volgde de Utrechtse Stadsschouwburg.
Ik heb in totaal 15 jaar voor Rijksmusea gewerkt en wilde wel iets anders binnen de culturele sector. De Stadsschouwburg Utrecht was een enorm warm bad. Het is een super gave organisatie, ontzettend goed presterend en onwijs leuke mensen. Maar toch miste ik het maken, het bezig zijn met de inhoud.”
Het hele artikel lezen?
Koop UTRG #3 in de boekhandel of neem een jaarabonnement en ontvang hem thuis in de bus.
Tekst: Sanne Dijkgraaf
Fotografie: Sophie Bijsterbosch